Według jego relacji ekipa rozbijała się taksówkami po Krakowie, wszyscy byli cały czas w ciągu alkoholowym (ze szczególnym uwzględnieniem reżysera), taksówkarze kursowali ciągle po wódę. Codziennie były jakieś gówniane bankiety, mocno zakrapiane alkoholem, na których twórca filmu wygłaszał bełkotliwe przemówienia. Resztę szczegółów daruję. Jak to Maleńczuk wspomina cud że ten film się w ogóle ukazał.
Smutna konkluzja jest więc taka że twórcy pozyskali grube pieniądze (no chyba że ten cały cyrk opłacali ze swojej kasy w co nie uwierzę), które zamiast przeznaczyć na film w większości przechlali i przepieprzyli a my później się dziwimy drodzy państwo że nasza kinematografia w czasach kiedy na świecie powstawały kamienie milowe współczesnej rozrywki była tak gówniana.
Brakowało pieniędzy na ambitne filmy a na takie kmioty forsa była.
Dała mi do myślenia ta relacja Maleńczuka.

Co do samego filmu może i historia miała by sens jakby nie to że jest bardzo nieciekawie pokazana. Jak na koniec lat 80 to film naprawdę mierny, gdyby nie chęć zobaczenia młodziutkiego Turnaua i Maleńczuka pewnie by mi się nawet tego nie chciało oglądać. Można było z tego zrobić przyzwoity film a wyszedł lekki kmiot.