Genialnie skomentowane. Dokument odrażający.

Wygląda trochę jakbyś oczekiwał od tego filmu czegoś innego, niż od początku miał się on stać - narzekasz, że pokazane było tylko kilka osób i ich problemy ale nikt nie dał rady jak pomóc ogółowi ludzi żyjącym w taki sposób. Problem w tym, że autor ani nie ma tej odpowiedzi niestety, ani tym bardziej nie tworzył filmu po to, aby ją znaleźć. Od początku była to historia tworzenia wystawy znanych dzieł odwzorowanych za pomocą śmieci z małym zapleczem historii każdej z osób, która zgłosiła się na ochotnika do pomocy przy tejże wystawie. Ten film nie miał być i nie jest o niczym więcej.

Pisze się "wyhodowany" a nie "wychodowany", tak że proponuję częściej używać słownika języka polskiego. Mnie dokument wcale nie uspokoił, wręcz przeciwnie, bardzo poruszył, zaniepokoił, zmusił do myślenia, słowem: był to dobry dokument. Co decyduje o naszym miejscu w świecie? Czy jest określone raz na zawsze? Czy mamy wpływ na swój los? Pojawienie się artysty w życiu zbieraczy było przypadkiem, jak przeczytanie artykułu w gazecie albo potrącenie przez samochód. Pozwoliło im nieco inaczej spojrzeć na swoje życie. Co każdy z nich zrobił z tą nową wiedzą, zależało od nich samych. Przypomina to inny dokument, "Przeznaczone do burdelu", w którym fotografka zachęca dzieci z nizin społecznych w Indiach do robienia zdjęć tanimi aparatami. Ogólnie polecam film "Śmietnisko".

I co w zwiazku z tym?Po co wytykasz blad?Konkrety, piszesz same ogolniki. Z drugiej strony, jezeli jestes entuzjasta tego typu dokumentow, dochodzisz przy tym, to egzystencjalnych pytan o sens i potrzebe istnienia, to raczej nie ma szans na porozumienie. Gdybys jednak kiedykolwiek chcial wyjsc poza ramy swoich humanstycznych objawien , to polecam filozofie obiektywistyczna i lekture "Źródła" Ayn Rand.
W "Smietnisku" zarowno pan fotograf jaki i smieciarze stawnowia antyteze i karykature "czlowieka" Rand.

dobry koment mediabooker - głebszy od niektórych filmow dokumentalnych - gdyby tak zebrac wszystkie takie dobre komenty do puli - moznabyloby zrobic z tego naprawde mocny i prawdziwy dokument

Generalnie się zgadzam, i mimo że dokument całkiem mi się podobał, to jednak gdzieś z tyłu głowy grało właśnie "lewackie pitu-pitu dla bardziej wrażliwych klientów Starbucksa". Natomiast zauważ, że żona głównego bohatera zwracała uwagę na to, czym byłaby dla tych ludzi kilkuminutowa sława. Generalnie dla mnie najlepszym komentarzem do filmu jest zdarzenie po seansie (Centrum Nauki Kopernik w W-wie w ramach kina plenerowego): po obejrzeniu filmu o śmiechach między ławkami ludzie zostawiali tyle butelek, puszek i papierków, że mały Mbutu Rodriguez żyłby za to przez rok - a może to właśnie z dobroci serca?

Podpisuje się, zupełnie czego innego oczekiwałem po tym filmie. Nie wiem jak ludzie mogą pisać, że "wzruszający", "piękny". W każdej społeczności są ludzie przyzwoici, w tej najbiedniejszej też.Wystarczy ich pobieżnie pokazać, dać im trochę radości, rzucić kilka wątków z ich życia i mamy rewelacyjny dokument? Przepraszam ale ja się pod tym nie podpisuję.

"Nikt nie mówi, jak szkodliwe jest zycie w takich warunkach:metale ciężkie, radioaktywne substancje, epidemie, brak pomocy medycznej-można wymieniac bez konca."

Owszem mówi, a przykładowo jak odnalezione zostały zwłoki na śmietniku pada zdanie że wtedy to jest skupisko metanu. Ogólnie film nie jest o tym by mówić jak tam jest źle i niebezpiecznie, bo że śmietnisko jest miejscem toksycznym, pełnym bakterii to każdy wie i to jest oczywiste, ten film jest po prostu o tym że tam są ludzie, a nie robotnicy.

dla niektórych krytykanctwo też jest tylko sposobem na zaistnienie, działanie każdego człowieka jest podszyte jakimś egoizmem, idealizm istnieje tylko w gębie i na papierze, także lepszy jest jakiś pozytywny gest który dał paru ludziom choć chwile radości niż nie robienie niczego, zmiana mechanizmów rządzących tym świtem to dosyć mało poważne przedsięwzięcie a niejednokrotnie ci zmieniacze stają się takimi samymi potworami jak ich poprzednicy,

Ale to jest artysta, a nie polityk i nie ma żadnego obowiązku ratować całej ludności, całego spoleczeństwa, wyrywać ich z tego miejsca... A tylko jego dobra wola i serce, że pomógł przynajmniej tym ośmiu osobom, że ukazał dokumentem, że taka rzeczywistość też istnieje. Również nam - siedzącym w cieple, mającym co jeść i mogącym pisać komentarze na filmwebie, mającym na to czas i możliwości.

Poza tym z tego, co piszesz, to lepiej, żeby wszyscy tam zdychali na tych śmieciach bez nadziei i świadomości świata poza wysypiskiem, niż choćby ta ósemka miała dostać jakąś szansę. jednym z nich się udało bardziej, innym mniej. Na końcu dokumentu są napisy jak się potoczyły losy każdej z tych osób, nie wszystkie były kolorowe. Ale dostali szansę od losu. Nie pomożemy wszystkim. Ale każdy z nas może pomóc paru osobom. Muniz pomógł bezpośrednio paru osobom, poniekąd całej społeczności i pośrednio ludziom, którzy wyciągnęli coś z tego dokumentu.

To narzekanie przypomina mi nagonkę na Owsiaka, że jak on śmie brać pieniądze dla siebie... Że lepiej, żeby w ogóle nie było żadnych zbiórek i sprzętu dla szpitala, niż żeby Owsiak miał cokolwiek dostawać. Tfu, Polacy, niedoścignieni w zawiści.