Kim jest mistrz? Czy jest to osoba, której nigdy nie będziemy w stanie dorównać, której nigdy nie dościgniemy, wobec której czujemy podziw? Niepełnosprawny mistrz w swojej dziedzinie, może budzić naszą ciekawość, sympatię, ale bardzo rzadko podziw. Na jego złoty medal patrzymy z przymrużeniem oka. Wydaje nam się, że jesteśmy w stanie osiągnąć lepszy sportowy rezultat wstając prosto sprzed telewizora. Odnosząc się do teorii "looking-glass-self" Charlesa Hortona Cooleya, zakładającej, że człowiek wchodzi w posiadanie własnego ja, wyobrażając sobie jak widzą go inni, pragnę zwrócić szczególnie uwagę widza niepełnosprawnego na to jak może być postrzegany, jak jego fizyczność może zostać pominięta, jak można zauważyć człowieka w człowieku, ustanowić wspólny mianownik mimo różnic ciała, obalić jego determinizm.