Niby ok, ale początek akcji jest dziwny. Mamy miasteczko, o którym wiemy, że jego król spełnia NIEKTÓRYM mieszkańcom życzenie. Sama główna bohaterka śpiewa o tym w piosence, gdy oprowadza turystów. Tylko wybrane życzenia, które spodobają się władcy, zostaną spełnione. Po czym dziewczyna dowiaduje się, że życzenie jej dziadka nie będzie spełnione. Proponuje, żeby król oddał życzenia, których nie chce spełnić, ten się nie zgadza, a bohaterka wszczyna rebelię. Żeby oddać życzenie, którego jej dziadek nawet nie chce. I można tutaj mówić o jakimś praniu mózgu przez władcę, o utopii, która jednak nią nie jest i mieszkańcy nie zdają sobie z tego sprawy, ale mam wrażenie, że to w ogóle nie wybrzmiało, patrząc na to, że to nadal film dla dzieci. Przecież sam król nie był stricte zły, dopóki nie przestraszył się nieznanej sobie magii. Był co najwyżej lekko paranoiczny, że ktoś mu zabierze władzę, co pewnie by się nie stało, bo ludzie chcieli jego magii. Doceniam motyw "życzenia się nie spełniają, trzeba je spełnić samemu", ale jest to bardzo spłycone, jakoś sklejone na ślinę. Na siłę szukamy czarnego charakteru, bohaterowie nijacy, piosenki zupełnie niechwytliwe. Miło, że wrócili do animacji 2D.
Coś nie gra w tej bajce, jak na 100lecie, niewypał, raczej nie obejrzę ponownie.