To dobry i zły film jednocześnie. Popada w banał, by kilka scen później trafnie podsumować jakieś zjawisko. Jest tu kilka koszmarnych momentów, ale nie brakuje rewelacyjnych zagrywek. Ostatecznie uczucia pozostają więc mieszane.
Zdecydowanie do plusów należy zaliczyć pierwsze ujęcie, zajmujące prawie 1/3 całego dzieła. Twórcy nie korzystają z żadnych cięć tylko gdy bohaterowie są razem, na co zwrócił uwagę jeden z widzów po seansie. Chwile rozłąki urywają się mniej więcej co kilka minut, ale wstęp trwa w nieskończoność. Jedyne co reżyser sknocił w tej scenie to rozmowa dotycząca wyjazdu, która zbyt szybko się rozstrzyga. Natomiast urzekające jest samo przedstawienie związku jako zbioru słownych przekomarzanek, pieszczot, kodów, których widz nie zrozumie. To bardzo intymne podejście do tematu i tym samym realistyczne. Lubię gdy zamiast harlequinowskiej poetyki dostajemy tak subtelny obraz zachowań dwojga ludzi, które na ogół nie wychodzą poza mieszkanie.
Niestety dalej jest już gorzej. Scenariusz żongluje oczywistościami, które wynikły już z niejednej dyskusji dotyczącej "związków na odległość". Sugeruje kilka ciekawych tropów, ale nimi nie podąża. Fajnie, że reżyser wybrał faceta jako osobę, która zostaje w domu i kobietę jako kogoś kto wyjeżdża za zarobkiem. Sergi jest bardzo męski, więc widać iż źle się czuje w sytuacji gdy jego pozycja "głowy rodziny" jest niepewna, ale zupełnie nie rozwinięto tego pomysłu. Zamiast tego za pomocą "licznika dni" przedstawiono rozłąkę jako okoliczność w której dwoje ludzi czuje się coraz gorzej. Podano kilka przyczyn tego samopoczucia, ale żadnej oględnie nie zbadano. Przez to wydawało mi się czasem iż oglądam zwykłą wyliczankę na temat "dlaczego związki na odległość są złe". Bez konkretnej puenty cz odkrywczej obserwacji.
To nie jest zły film, choć czasami się takim wydaje. Uwierzyłem w uczucia, żal i poczucie winy jakie w nim przedstawiono. Kreując szczery związek dwojga młodych osób aktorzy spisali się na medal. Niestety nie tylko o tym ten obraz miał być. "10 000 km" to powierzchowna opowieść o rozłące, technologi, spełnieniu zawodowym, życiu w zgodzie z sobą. Może gdyby wziąć na warsztat mniej tematów byłoby lepiej...
Szkoda.