Oglądając takie filmy zawsze myślę, że ich realizowanie musiało sprawiać frajdę. Musical z tańcem i śpiewaniem, wszystko zrealizowane przez dzieci dla dzieci o dzieciach wchodzących w wiek tytułowych trzynastu lat. Problem tylko jest taki, że to musical pisany z myślą o dzieciach pięcioletnich, sprowadzony do ich poziomu i prezentujący świat pięciolatków, a raczej utwierdzający przekonanie, że osoby wchodzące w wiek nastoletni są takie same, jak te wchodzące do przedszkola. Choreografia, piosenki, rymy, melodie, fabuła… To wszystko jest na takim poziomie, żeby było, bo to tylko dla rodziców oglądające swoje pociechy. Tu chodzi o zupełnie inne rzeczy, niż gdy się ogląda prawdziwy musical.

A tak w ogóle to adaptacja prawdziwego musicalu z 2008 roku opowiadającego o tym, że dzieci wcale nie są dziecinne – Netflix to zmienił, u niego dzieci są jeszcze bardziej dziecinne. Ja dopisuję kolejny musical do listy – takie, które warto zobaczyć na żywo i które po adaptacji tracą swoje podstawowe cechy charakterystyczne.