Dziewięcioletnia Jhalki żyje z rodzicami i bratem w małej wiosce. Wieczorem siostra opowiada Babu bajkę o wróbelku, który nie mógł odzyskać ziarenka. Następnego dnia dziewczynka zauważa odmiennie, wręcz bogato ubranego mężczyznę, który oferuje dzieciom cukierki. Jest to pan RamPrasad, który bierze dzieci do pracy w fabryce. Kiedy jedna kobieta pyta o syna, którego nie widziała już 2 lata ten wyciąga radio i twierdzi, że to od niego. Inny dzieciak rzekomo przysłał matce latarkę. Ojciec Jhalki oddaje mu jej brata, który jutro z samego rana ma wypłynąć z nim.

Wieczorem rodzeństwo ma uspokoić niemowlaka co implikuje myśl, że skoro jest nowe dziecko to chłopca sprzedali RamPrasadowi. W nocy dziewięciolatka ma koszmar w którym mężczyzna zagania dzieci do wejścia pod nadjeżdżający pociąg. Budzi się nad ranem, ale nie ma obok niej brata. Zdąża na widok łodzi odpływającej z Babu. Matka stała i patrzyła na to niewzruszona, więc dziewczynka dobiegła i wskoczyła tam. Kiedy chłopcy dojeżdżają na miejsce zostaje im obiecane dobre jedzenie i pieniądze. Kiedy z własnej głupoty idzie na prośbę RamPrasada kupić jedzenie wszyscy znikają. Jhalki podejmuje się zadania odnalezienia brata.

Problem dziecięcego niewolnictwa dla nas ludzi żyjących w Europie jest czymś zatrważającym i rzadkim. Niestety w krajach trzeciego świata to norma w dla rodzin w biedzie konieczność. Rodzina głównej bohaterki potrzebowała pieniędzy by zabrać ojca z poparzeniami do lekarza. W filmie przedstawiono akurat pracę w fabryce, ale sam antagonista wypowiada słowa ''Chcesz kasy, sprzedaj córkę do burdelu!''. RamPrasad dawał wszystkim łapówki, więc zarówno władza jak i policja przymyka oko na jego działalność. Dodatkowo złoczyńcy indoktrynują dzieci by kłamały co do rozpoznania rodziny i przyznawały się do pokrewieństwa z właścicielem. Jak tylko ktoś wizytuję fabrykę to młodzi są chowani zatem wszystko legalnie. Podobnie jak w przytoczonej bajce o wróbelku Jhalki rozpoczyna łańcuszek próśb o działanie by odzyskać brata. Ciężko uwierzyć, że w tej lawinie krętactw, łapówkarstwa i ubóstwa jedno dziecko może coś zwalczyć. Akcja filmu jest przeplatana z wspomnieniami dziewięciolatki o wspólnych chwilach z bratem. Gra aktorska bardzo zadowalająca tak samo jak muzyka niewplatana na siłę. To właśnie jest kino z przesłaniem oraz morałem. Moja ocena to 10/10.