Podobnie odebrałem ten film i podobnie się do niego nastawiłem. I nie mówię tu już o oklepanym taglinie, że to niby najlepszy pojedynek od czasów Gorączki (nawiasem mówiąc ciekawy jestem, ile wziął za tę recenzję tamten pismak). 36 jest przede wszystkim zbyt chaotyczny i słaby pod wieloma względami. A szkoda, gdyż film potencjał miał, przede wszystkim dlatego, iż zamiast stamdardowego konfliktu na linii glina-główny zły pojawia się motyw odwiecznej walki o stołek, i to pomiędzy dwoma policjantami, którcyh rzekomo łączy wspólna przeszłość. Punkt wyjścia dla niezłego filmu więc istnieje, tyle tylko, że ani scenarzysta, ani tym bardziej reżyser, który przeciez pracuje na miernym scenariuszu, nic z owym punktem nie robi i pozwala historii umrzeć, w międzyczasie dobijając ją tytułowe 36 razy. Podsumowując - film jest naprawdę dużym rozczarowaniem; na fali wznoszącej francuskiego kina (La Haine, Nieodwracalnie, Taxi i reszta komercyjnej rozrywki) 36 niestety ale ginie w otmętach.

hmmm... Kirby tak? fajnie się zgraliśmy i chołd za podzielane zdanie! Ave! zaraz przejdę się Twymi wielkimi śladami i zobaczę cużeś uczynił temu wątpliwemu dziełu. I wybacz mnie prostemu widzowi, jeśli gdzieś coś dokopię gdy ty tego nie uczynisz... Amen

hmmm... Kirby tak? fajnie się zgraliśmy i chołd za podzielane zdanie! Ave! zaraz przejdę się Twymi wielkimi śladami i zobaczę cużeś uczynił temu wątpliwemu dziełu. I wybacz mnie prostemu widzowi, jeśli gdzieś coś dokopię gdy ty tego nie uczynisz... Amen

Podobnie odebrałem ten film i podobnie się do niego nastawiłem. I nie mówię tu już o oklepanym taglinie, że to niby najlepszy pojedynek od czasów Gorączki (nawiasem mówiąc ciekawy jestem, ile wziął za tę recenzję tamten pismak). 36 jest przede wszystkim zbyt chaotyczny i słaby pod wieloma względami. A szkoda, gdyż film potencjał miał, przede wszystkim dlatego, iż zamiast stamdardowego konfliktu na linii glina-główny zły pojawia się motyw odwiecznej walki o stołek, i to pomiędzy dwoma policjantami, którcyh rzekomo łączy wspólna przeszłość. Punkt wyjścia dla niezłego filmu więc istnieje, tyle tylko, że ani scenarzysta, ani tym bardziej reżyser, który przeciez pracuje na miernym scenariuszu, nic z owym punktem nie robi i pozwala historii umrzeć, w międzyczasie dobijając ją tytułowe 36 razy. Podsumowując - film jest naprawdę dużym rozczarowaniem; na fali wznoszącej francuskiego kina (La Haine, Nieodwracalnie, Taxi i reszta komercyjnej rozrywki) 36 niestety ale ginie w otmętach.