…te słowa widnieją na plakacie tegoż filmu. Czy jest w tym ciut prawdy czy może jest to kolejny tani chwyt reklamowy? Przeczytajcie tą opinię, a na pewno się dowiecie! „36” to europejski film pełen strzelanin, wybuchów i pościgów. O ile często Amerykanom zarzuca się, że nie potrafią zrobić głębokiego filmu, to jeżeli chodzi o rozrywkę, to tu górą jest Hollywood. Bałem się, że ten film albo będzie kiepską i wydumaną nieco historią, albo emocjonalną tragedią rodem z Grecji. A jak jest naprawdę? Jest super, świetnie, fajnie! Obraz wciąga, trzyma w napięciu, tworzy bardzo dobry klimat, który naprawdę rzadko spotyka się w tym gatunku. Mamy to co lubi każdy przeciętny pożeracz golonki, ale poza tym „36” jest pełne refleksji i zadumy - widać, że to europejskie kino! Troszku rozrywki i nauki jeszcze nikomu nie zaszkodziło, a mi wręcz pomogło. Od tego momentu będę śledził karierę tego reżysera, który dopiero wpływa na głębokie wody. Jak tak wrócę pamięcią wstecz, to nie przypominam sobie podobnego filmu. Smakuje to jak Hot-dog zrobiony przez francuskiego kucharza. Spróbuj, a nie pożałujesz. Drogi widzu – nie powinieneś być rozczarowany! Na jednym talerzu znajduje się 2 arcydobrych francuskich aktorów i jeden jest lepszy od drugiego. Czy to najlepszy pojedynek od czasów „Gorączki”? Moim zdaniem nawet lepszy, o ile można te filmy porównywać. W „36” mamy 110 minut, które kompletnie zmieniło mój punkt widzenia na gatunek kryminału i sensacji. Jeżeli będę kiedyś we Francji to pan Olivier Marchal ma u mnie piwo …a nie sorry wino, żeby nie było. Jakbym był rozrzutny, to druga butelka dobrego trunku dla kompozytora, bo odwalił kawał dobrej roboty.
„36” to coś nowatorskiego, ale jakże świetnie skonstruowanego. Jeszcze nie raz do tego tytułu wrócę …8/10