Świetny komentarz. Ja dałam "3" bo akurat podobała mi się rola Zamachowskiego (choć trochę przerysowana) i Domagały. No i ładne ujęcia Warszawy, ale to w sumie nie ma żadnego wpływu na fabułę. Zresztą żeby mówić o fabule to film musi ją posiadać.Tak jak napisałeś: aktorzy tak sztuczni i upozowani, że aż niedobrze się robi (szczególnie dwie główne postaci grane przez dwa najgorsze drewna aktorskie jakie miałam okazję "podziwiać" w ostatnim czasie - Bachledę-Curuś i Roznerskiego). Muzyka - fatalna (no ale skoro jej autorzy to niejaki Liber i Sylwia Grzeszczak to w zasadzie wszystko staje się jasne), scenariusz totalnie od czapy, wszystko infantylne, żenujące, plastikowe i bez wyrazu. Szczęście w nieszczęściu, że bilety fundowało miejsce pracy i nie musiałam wspomagać swoimi ciężko zarobionymi 25-cioma złotymi tych, którzy to jakże głębokie i wiekopomne dzieło popełnili. Swoją drogą: można było to przewidzieć, od wielu lat bowiem na hasło "polska komedia (romantyczna)" reagujemy z grymasem politowania na twarzy. Skąd tylu widzów zatem? Czyżby ludzie mieli naprawdę aż tak fatalny gust?

To chyba nie kwestia gustu, tylko taki jakiś zawoalowany patriotyzm :P Trochę jak z oglądaniem meczy polskiej reprezentacji w piłce nożnej :D Widziałem w TV, że reklamują tę szmirę jako "Mądra i ciepła komedia o facetach". Ani to mądre, ani ciepłe, a jeśli kobiety mają z takich filmów czerpać wiedzę o facetach, to my mężczyźni jako gatunek mamy przegwizdane.

musisz robić test przesiewowy wg. oglądanych filmów i może coś kiedyś wyłuskasz ;) z naciskiem na może.

o wycieczki z zakładów pracy ;) Again.

bardzo zgrabna recenzja. Pomysłowa i z pazurem. Dałabym lajka srajka, ale na szczęście nie da się ;) Ulga, że nie widziałam tego dzieła.