Osobiście jest to mój ukochany film.
Fabuła może nie jest aż tak zabójcza jakby się chciało, ale klimat filmu jest niesamowity. Może dlatego, że owe lata '80 charakteryzują się wspaniałą muzykę której w tym filmie użyto jak np. Dawid Bowie czy The Velvet Underground; ludźmi, którzy mieli całkowicie inne cele niż dziś, a miłość nie była jeszcze tak uprzedmiotowana; nawet tzw. maniurki miały dużo lepsze gusta niż dziś (Lisa P.). Chętnie bym się tam przeniosła i zasmakować wolności od tego całego zgiełku miejskiego i elektroniki na każdym kroku. Tylko ja i ta muzyka. Dobra, widzę że zbaczam z tematu filmu. Nie zostaję mi nic innego tylko polecić ten film z całego sercai nie zapomnieć o (moim zdaniem) idelanie obsadzonej obsadzie aktorskiej.