Film podobał mi się najbardziej pod względem audiowizualnym- fajna muzyka, piękne zdjęcia i świetnie zrobiona Sonam- co prawda przeraźliwie chuda, ale make-up, ciuchy i włosy boskie. Jej gra- no cóż, w tego typu filmie za bardzo nie ma okazji do wykazania się: ani nie pokaże jak tańczy (choć w jej przypadku może i lepiej), ani temperamentu jakiegoś nie pokaże, bo indyjski film robiony na hamerykański tego nie wymaga.Bohaterowie średnio mi się podobali, główna bohaterka na początku mega irytująca, ale w sumie sympatycznie się to wszystko potoczyło. Generalnie- nie jest bardzo źle.