Akira (アキラ) to film anime z 1988 roku wyreżyserowany przez Katsuhiro Otomo, wyprodukowany przez Ryōhei Suzuki i Shunzō Katō, napisany przez Otomo i Izo Hashimoto, oparty na mandze Otomo z 1982 roku o tym samym tytule. Film miał budżet produkcyjny w wysokości 700 milionów jenów (5,5 miliona dolarów), a łączny budżet na produkcję i reklamę osiągnął 1,1 miliarda jenów (9 milionów dolarów), co czyniło go najdroższym filmem anime do tej pory. Akira miała swoją premierę w Japonii 16 lipca 1988, gdzie była dystrybuowana przez Toho; został wydany w następnym roku w Stanach Zjednoczonych przez Streamline Pictures. Zdobył międzynarodowy kult po różnych wydaniach kinowych i VHS, ostatecznie zarabiając ponad 80 milionów dolarów na całym świecie ze sprzedaży domowych nagrań wideo. Jest powszechnie uważany przez krytyków za jeden z najlepszych filmów, jakie kiedykolwiek nakręcono w gatunkach animacji, akcji i science fiction, a także za punkt orientacyjny w japońskiej animacji. Jest to również kluczowy film w gatunku cyberpunk, szczególnie japoński podgatunek cyberpunk, a także animacja dla dorosłych. Film wywarł znaczący wpływ na kulturę popularną na całym świecie, torując drogę do rozwoju anime i japońskiej kultury popularnej w świecie zachodnim, a także wpływając na liczne prace w dziedzinie animacji, komiksów, filmu, muzyki, telewizji i gier wideo.
Niezwykle dobrze rozwinięte postacie, takie jak Shōtaro Kaneda, Kei i Tetsuo Shima.
Zdumiewająco piękna animacja, która przetrwała do dziś, a nawet przewyższa niektóre współczesne anime.
Aktorstwo głosowe jest dobrze zrobione, zarówno w oryginalnej wersji japońskiej, jak iw angielskim dubie Geneon.
Mimo że angielski dub Streamline był kiepski, zachowali go całkowicie nieoszlifowany.
Angielski dub Geneona jest nieskończenie lepszy niż dub Streamline'a, ponieważ ma lepsze aktorstwo, lepsze pisanie i sprawia, że ​​dwoje głównych bohaterów, Kaneda i Tetsuo, faktycznie brzmią jak nastolatki.
Fantastycznie zabawne sceny walki, takie jak Kaneda vs. Tetsuo i sekwencja pościgu motocyklowego.
Interesująca koncepcja posiadania psychicznych dzieci próbujących chronić postapokaliptyczny świat.
Niezwykle tajemnicze sceny, takie jak koszmar Tetsuo.
Kultowa scena „Akira Slide”.
Zakwestionował stereotyp „wszystkie bajki są stworzone dla dzieci”, podobnie jak Fritz the Cat w epoce klasycznej.