Film ma swoje wady. Na okrągło piosenki Lipki, śpiewane przez Urszulę z czasem irytują. Na dyskotece - Urszula, w radiu Urszula, na imprezie Urszula:) Wydaje mi się, że leży tu trochę reżyseria. Poszczególne sceny czasami nie trzymają się kupy.
Aktorsko jest dość średnio -chociaż nie słabo. Maria Probosz, która była przepiękną kobietą nie była nigdy wielką aktorką. Jednak tutaj wypadła całkiem nieźle. Jedyny film w którym zagrała główną rolę. I ona tutaj pasuje. Jej słodka niewinna uroda pasowała do bohaterki, którą grała.
Co jest siłą tego filmu to przede wszystkim sama historia. Smutny obraz powolnego upadku głównej bohaterki, która szuka miłości tej naiwnej w czystej postaci. Mamy poczucie otaczającej beznadziei. Jest smętnie, szaro, bezdusznie i bezlitośnie. Jesteś słaby? - przegrywasz. Jej życiowa nieudolność, połączona z miłosnym idealizmem, zderza się ze ścianą szarej codzienności, zakłamania i egoizmu. Brutalnie prowadzi do nieuchronnego upadku. Jest zupełnie bezradna, nie odporna na manipulacje. Trzeba przyznać, że zakończenie jest mocne. Film wart obejrzenia.