Film opowiada historię autentycznego incydentu jaki miał miejsce w Grecji w drugiej połowie XIX stulecia. Grupa bandytów pod dowództwem równie charyzmatycznego co tajemniczego herszta określającego się jako Aleksander Wielki porywa kilku brytyjskich dyplomatów. Ich celem jest wymuszenie na greckim rządzie pewnych ustępstw i naprawy krzywd jakie dotknęły ich w przeszłości...

 Reżyser umiejscawia akcję w pierwszych miesiącach 1900 r., przez co przybiera cechy metafory całego stulecia. Tym co szczególnie nurtuje Angelopoulosa jest charakterystyczny dla XX-wiecznych totalitaryzmów kult jednostki i degeneracja wybitnego przywódcy, którego symbolem jest tutaj tytułowy Aleksander Wielki.

 

Jedno z arcydzieł Theo Angelopoulosa, wyrafinowana inscenizacyjnie opowieść o półlegendarnym przywódcy grupy zbrojnej, który na początku XX wieku założył w macedońskich górach niewielkie państewko. Bohater swoją siłę czerpał z bezradności władz, które tolerowały satrapę, bowiem ten przetrzymywał w charakterze zakładników kilku angielskich lordów. Megaleksandros stworzył pierwszą komunistyczną utopię, inspirował europejskich anarchistów, zlikwidował własność prywatną i wprowadził równouprawnienie płci. Jego władza powoli przekształcała się jednak w dyktaturę, w której kluczową rolę odgrywał aparat bezpieczeństwa, cenzura, oraz represje wobec tych, którzy sprzeciwili się tyranowi.