film godny polecenia. Jednak nie olśnił mnie. Ot poprostu dobry dramat z elementami komediowymi (bardzo delikatnymi), w którym samotna kobieta, mająca syna, próbuje znaleźć swoje miejsce i szczęście w życiu. W tym filmie zwróciłem szczególnie uwagę na scenę gdy Tommy pojedynkuje się sam ze sobą niczym 2 lata później "taksówkarz". Jak we wszystkich "pierwszych" filmach pojawią się Keitel, będący znów postacią podejżaną moralnie. In plus rola Jodie Foster, mającej wyjątkowo "męski" głos jak na swój wiek. Polecam bo mistrz wielu dramatów nie ma w swoim dorobku, zwłaszcza z żeńską bohaterką w roli głównej. 8/10:)pzdr:)