Po co w ogóle realizuje się takie filmy? Po co pisze się podobne książki?

Wyróżnia się siedem podstawowych funkcje historii alternatywnej:
1 Funkcja edukacyjna (zawsze to jakaś lekcja, nawet jeśli metodycznie kontrowersyjna),
2 Funkcja historiozoficzna (rozprawa prowadząca do wniosków nad ogólnymi mechanizmami wielkiej historii),
3 Funkcja kompensacyjna (Maciej Parowski w artykule "Motyl z Nazaretu, czyli o fantastyce alternatywnej" publikowanym na łamach "Nowej Fantastyki": "Trudno się dziwić, że właśnie taki, kompensacyjny kształt przyjęła spora część polskiej fantastyki alternatywnej. Narody i jednostki ograne przez historię lubią wymyślać scenariusze, w których poszło im lepiej. Natomiast ci, którym się udało, nie mają nic przeciwko temu, żeby się od czasu do czasu przestraszyć złą wersją historii". W Polsce jednak głównie wylewa się z tego nostalgia, tęsknota za tym, czego nie było, leczenie kompleksów poprzez snucie wizji naszego narodu jako triumfującego imperium),
4 Funkcja polityczno-społeczna (komentarz pozornie dotyczy przeszłości ale w istocie - także wydarzeń bieżących oraz aktualnego stanu rzeczy),
5 Funkcja poznawcza (rozważanie alternatyw ma być sposobem na lepsze zrozumienie sensu faktycznego przebiegu zdarzeń),
6 Funkcja rewizyjna (krytyczna refleksja nad narodową mitologią i symboliką),
7 Funkcja rozrywkowa ("bo to niezła zabawa może być").
(na podstawie: Magdalena Wąsowicz "Historie alternatywne w literaturze polskiej: typologia, tematyka, funkcje").

Waszym zdaniem, która z powyższych funkcji tutaj przeważa? A może jeszcze jakaś inna, spoza powyższej listy?