Jestem pod ogromnym wrażeniem. Ciekawie wymalowanym bohaterom i grze aktorskiej ich
odtwórców nie można nic zarzucić, ale to, co tak naprawdę buduje nastrój filmu, to jego
teatralizacja. Płynne przejścia ze sceny do sceny, rekwizyty usuwane na naszych oczach, brak
sztywnej granicy między sceną a publiką... Przez książkę nie mogłam przebrnąć, bo od początku
nienawidziłam głównych bohaterów, ale film okazał się na tyle wciągający, że dzień później wciąż
żyję światem wymalowanym przez twórców. Ogromny plus za dobór głównych aktorów - Keira
poradziła sobie świetnie z dość wymagającą rolą, a Aaron dzięki temu jednemu filmowi wskoczył
na listę moich ulubionych aktorów (podobno na jego miejsce rozważany był również Pattinson i
chwała niebiosom, że go nie dopuszczono przed kamerę). Film polecam wszystkim, aczkolwiek
ci, którzy podobnie jak kiedyś ja spodziewają się kolejnej romantycznej bajeczki, muszą się
przygotować na niezły szok.