"Miło się zawiodłam" kapitalny tekst... :)

Jak dla mnie kinowa wersja obdarta z emocji. To wygląda jak jakieś streszczenie książki, albo kronika wydarzeń. Czytałem wiele opinii, że Dagny pasuje to literackiego pierwowzoru. Nie zgadzam się, uważam, że od Dagny z kart powieści dzielą ją lata świetlne. Z postaci na plus jedynie Hank i Wyatt. Nie czuje się w ogóle tych kłód jakie Hankowi i Dagny rzucają James, Wesley i reszta. Nie czuje się tej walki, tego uporu z jakim dźwigają ten świat. Czytając Atlas Shrugged, czytając wypowiedzi Reardena mówiącego Dagny, że są wystarczająco silni, żeby ciągnąć wszystkich innych za sobą, człowiekowi aż przechodziły ciarki. Tutaj tego nie ma, ekranizacja jest pusta. Jedynym momentem kiedy człowiek poczuł, że te postacie są żywe jest ostatnia scena, aczkolwiek "pochodnia Wyatta" też nie zrobiła wielkiego wrażenia, nie ma w niej tej sardanapalowskiej pazerności. Nie ma w filmie monumentalizmu książki. Most na linii Johna Galta robi wrażenie wizualne, ale już sama scena, kiedy nią przejeżdżają - nie bardzo. Widać po obrazie ewidentnie, że robili okropne cięcia żeby zmieścić treść i to się odbija na jakości. Myślę, że serial, w który ktoś odważyłby się wpompować górę pieniędzy miałby większe powodzenie.