Rzecz dzieje się na przełomie XVII i XVIII wieku. August Mocny, elektor saski i król Polski, otrzymuje wiadomość, że Karol XII, popierający kandydaturę Stanisława Leszczyńskiego, zbliża się na czele wojsk szwedzkich do Warszawy. W towarzystwie faworyty, hrabiny Aurory Koenigsmark, która jest sprężyną jego ambitnych dążeń, August jedzie z Drezna do Warszawy. Po drodze, w Polsce już, poznaje piękną wiedenkę, przy pomocy której hrabina Jabłonowska, przywódczyni partii przeciwnej Sasom, chce zatrzymać króla w podróży. August, zwany Mocnym, słaby jest, jeżeli chodzi o wdzięki kobiece. Ulega . . . I traci hrabinę Koenigsmark i polską koronę. Ale czas sprzyja elektorowi saskiemu. W bitwie pod Połtawą traci siły groźny przeciwnik, Karol szwedzki. Sejm ogłasza Augusta królem. I panuje w Waszawie, mając przy boku hrabinę Cosel i długi szereg innych faworyt. Ale korona nie przynosi mu szczęścia. Dożywa starości, ale beznadziejnej starości człowieka i króla, od którego młoda dziewczyna Hanusia, ostatnia i, jak mu się zdawało, jedyna kobieta, ucieka jak od zarazy topiąc jego serce w głębokiej goryczy, od której purpura królewska nie chroni.

Wersja polska filmu nie zachowała się do dnia dzisiejszego.

Źródło: filmpolski.pl