[spojlerowanie]
Ze względu na to, że film oparty jest na prawdziwych wydarzeniach można ulec zbudowanym w filmie emocjom. Chociaż mam w głowie, że sposób przedstawienia wydarzeń to wizja twórców, to faktem jest, że ojciec dziewczynki zmienił się pod wpływem drugiej żony i przeraża, jak diametralna ta zmiana była. Jak podstawowe rządze są w stanie skasować podstawowe ludzkie odruchy miłości ojcowskiej. Wydawać by się mogło, że instynktownie powinniśmy chronić dzieci, jako te bezbronne i słabe. Macocha, mimo że jest katem, to nie wierzę w jej zdrowie psychiczne. No nie jestem w stanie.. Dlatego oburza brak reakcji otoczenia.
Jeśli chodzi o sam film, podobała mi się postać księdza. Może drugoplanowa, ale ciekawie zarysowana. Człowiek o wielkich ambicjach, taki dumny z siebie. Sądził, że pochylenie się nad sprawami zwykłych prostych ludzi uniża jego.. kwalifikacjom. A jednak nie poradził sobie! Nie umiał zapanować nad, wg jego mniemania, najprostszymi umysłami. Jego każda rada, spowiedź, kazanie były kolejnymi porażkami. Oczywiście jako człowiek inteligentny zdawał sobie z tego sprawę, ale wydawało mu się to mało istotne. Do czasu. Śmierć dziewczynki to był strzał świadomości, konsekwencja jego obojętności. Pierwsza emocjonalna reakcja. I mimo, że odpychał od siebie odpowiedzialność to jednak nie opuszczało go poczucie winy. I na koniec ostatnie, jak się okazało, kazanie. I kolejny błąd, kolejna porażka – szala przeważona. Dramat inteligenta, za głupiego na ziemskie sprawy…