Adrienne i Matteo są parą, która niedawno została rodzicami. Kobieta szykuje się pytając przy tym nieumiejącą mówić córkę o zdanie. Idą do jej ojca, który zajęty pracą zapomniał o randce na której później się udają. W samochodzie zaczynają się sprzeczać o wzdychanie i wizytę teściowej, która jest konieczna, bo nie stać ich na nianię. Docierają na coś w rodzaju domówki. Kupili dom w okolicy, ale na razie wynajmują go 10 osobom po dwudziestce. Głowni bohaterowie żyją na ''kocią łapę'' tzn. bez ślubu. W drodze powrotnej znowu ma miejsce sprzeczka tym razem na temat Liama o którego Matt jest wyraźnie zazdrosny.

Obiecali sobie, że podczas pierwszego roku nie ześwirują, a tym czasem jest odwrotnie. Adrienne otwarcie przyznaję, że nie widzi sensu ich relacji. Dosłownie chwilę po tym jakiś samochód w uderza czołowo. Następne co widzimy to jak są transportowani do szpitala. Kobieta słyszy, że stwierdzono jej zgon po czym widzi swoje ciało, które żegnają krewni. Ma różne wizje i migawki różnych czasów, miejsc oraz ludzi. Widzi Matteo, który próbuje wygłosić mowę pogrzebową w kościele i jakąś kobietę, która chce go ''pocieszyć'' po stracie.

Z początku film ten bardzo przypomina ''Drogę do szczęścia'' (2008) z DiCaprio w roli głównej. Poznajemy parę głównych bohaterów jako dość kłótliwych i niedopasowanych. Widać, że oddalają się od siebie niczym w trylogii o Eleanor Rigby (2013-2014). Kobieta sama przyznaję, że nie widzi sensu, a mężczyzna jako argument pozostania podaje dziecko. Skoro już o tym mowa to trzeba wspomnieć, że zostało ono poczęte wynikiem przymusu ''Strzelisz gola albo odejdę''. Matteo tak naprawdę nie chciał dziecka, ale wobec takiego szantażu emocjonalnego zgodził się na nie. Para od dawna nie uprawiała seksu z którym nie mieli problemu, ale jak wiadomo po ciąży wszystko się zmienia.

Trudnej relacji nie ułatwia obecność Patty Healy - znienawidzonej teściowej w domu. Kobieta jawnie krytykuje zięcia, a nawet nazywa dziecko bękartem. Adrienne nie chce zawierać związku małżeńskiego wystarcza jej dziecko oraz niedawno nabyty dom. Mąż podporządkowuje się jej, ale mimo to ona czuje, że coś jest nie tak i chwilę przed wypadkiem domaga się prawdy. Po tym incydencie fabuła filmu zmienia się w pomieszanie z poplątaniem, skaczemy po miejscach i czasach. Nie bardzo podoba mi się taka konwencja w której nie wiadomo co jest prawdą, lecz gra aktorska Sienny Miller dość dobrze to wynagradza. Niestety Diego Luna w moim odczuciu był zbyt infantylny do roli Matta. Moja ocena to 6/10.