"Nie że jestem jakimś wrednym kapitalistą. Owszem podobają i mi się hasła równości i braterstwa ludzi. Ale chyba jest to tylko możliwe na etapie duchowym. Gdyż zawsze będą ludzie bardziej ambitni (lub tacy co mają więcej szczęścia) i będą mieli więcej niż większość."

Nie wiem, czy ambitni to właściwe słowo w tym wypadku? Poza tym żądza posiadania to kwestia wielu czynników: braku empatii, egoizmu, szacunku i zrozumienia dla drugiego człowieka. Ludzie są po prostu zbyt głupi, by być, bądź chociaż spróbować być równymi wobec siebie, bo przecież istnieje teoretyczna możliwość zaspokojenia podstawowych potrzeb każdego człowieka na Ziemi.

Zaślepiony radykalizm jest niebezpieczny w każdej postaci, zarówno lewicowej jak i prawicowej, jakkolwiek stawiany przez ciebie znak równości pomiędzy działaniami Che i RAF-u jest według mnie niestosowny. Kazdy przewrót, rewolucja (nie wgłębiając się w słuszność tych działań) niesie za sobą ofiary, nawet pokojowe metody Gandhiego przyniosły ofiary, pomyśl o tym.

No jeśli Ty masz zamiar przejść przez życie zaspokajając jedynie swoje potrzeby, to szczerze gratuluję. Jak niby ludzie mają być równi wobec siebie?

Wybitny specjalista, czy ktoś kto prowadzi własną firmę ma być na równi z pracownikiem budowy, bo Tobie się tak podoba? Dopóki za to co robi ktoś jest gotów więcej zapłacić, ta osoba będzie bogatsza i tyle - rzecz absolutnie logiczna, w przeciwieństwie do chorej socjalistycznej idei.

Zestaw sobie np. zwykłego pracownika magazynowego zarabiającego 14400zl (standardowe 1200zl netto miesięcznie) w przeciągu roku z prezesem Orlenu 4,530000 złotych w przeciągu roku (http://www.bankier.pl/wiadomosc/Placa-prezesa-czyli-ile-zarabia-polski-menedzer -1703460.html).
Czy jest jakieś wytłumaczenie dla tak ogromnej dysproporcji?? Czy praca jakiegokolwiek człowieka jest warta 314 razy więcej, niż praca drugiego człowieka?? Według mnie absolutnie NIE.

Drugie zestawienie: syn majętnego przedsiębiorcy z Zachodniej Europy-dziecko z kraju trzeciego świata. Czy uważasz, ze to jest sprawiedliwe? Ktoś ma wszystko, ot tak, bez żadnych nakładów, gdy w międzyczasie ktoś umiera z głodu, nie mając szans na ratunek? Jak to się ma do twojej sytuacji, uważasz to za sprawiedliwe??

Pewnie dla tego całego derrka coś tam, to że tak myślisz jest stu procentowym dowodem na to że jesteś stalinistą i fanem pałowania ludzi na ulicach.
Ale cóż, propaganda zawsze, w każdym okresie historii robi swoje.

"Czy praca jakiegokolwiek człowieka jest warta 314 razy więcej, niż praca drugiego człowieka?? Według mnie absolutnie NIE."

No według Ciebie jest tak, a według kogoś innego inaczej. To kto ma ustalać ile jest warta praca danego człowieka? Może urzędnik?

Ależ nie ma przymusu pracy na magazynie za 1200 zł netto miesięcznie. Zawsze można zdobyć wiedzę (mówimy o naszym kraju, skoro już kwoty podajemy w złotówkach, u nas edukacja jest nieodpłatna i powszechnie dostępna), która stanowi przyczynek dla potencjalnego pracodawcy by zatrudnić cię jako dobrze płatnego specjalistę. Można także wpaść na pomysł zarobienia pieniędzy w oparciu o samodzielną działalność gospodarczą, zakazu nie ma.

Postawa roszczeniowa wobec kogokolwiek, z władzą centralną na czele (wszak bezwładność decyzyjna jest tam największa), powoduje jedynie demotywację do działania i frustrację u tak nastawionego (bo jakiemu procentowi społeczeństwa zapewnić można pełne wypełnienie tychże roszczeń? Cała reszta będzie niezadowolona).

Wyobrażasz sobie ogrom władzy kogoś, kto miałby mandat do wartościowania ludzkiej pracy? Kto jest pewien, że w końcu nie użyłby tej władzy dla celów prywatnych niech pierwszy rzuci kamieniem.

A tak, nadmiar wyedukowanych specjalistów powoduje świetne zarobki magazynierów i odwrotnie, nadmiar ludzi niewykształconych skutkuje słabymi ich zarobkami.

Wybacz, ale mówisz jak nastolatek, albo jak dziecko. Osobiście nie znam nikogo któremu udałoby się pójść opisywaną przez ciebie drogą, czyli nauka, studia, super praca. Jak byłem dzieciakiem też tak myślałem. Ale śnij sobie dalej. mam wrażenie że w Europie budzi się coraz więcej ludzi.
Jestem tylko ciekaw czy miałbyś na tyle cynizmu i chamstwa aby podobne frazesy opowiadać np. młodym ludziom w Hiszpanii, gdzie wyznawana przez ciebie wolnorynkowa ideologia doprowadziła do kryzysu społecznego.( 45 procentowe bezrobocie wśród młodych ludzi) No ale to same obiboki z postawą roszczeniową. Wszyscy, razem pewnie się kilka milionów uzbiera.

Wielce mi przykro, że nie znasz żadnej osoby, której powiodło się drogą konwencjonalną. Bardzo duży odsetek ludzi wykształconych, a pochodzących z mojego pokolenia tj. pierwszej połowy lat siedemdziesiątych podążyło tą drogą z sukcesami (wiadomo, ułatwiona sytuacja w związku ze zmianami przełomu lat 80 i 90 bardzo im pomogła). Kolejnym takim złotym pokoleniem są ludzie urodzeni w połowie lat osiemdziesiątych (tu swój udział miało wejście do UE).

W związku z dużą łatwością uzyskania dotacji unijnych na rozkręcenie własnego biznesu (wiem o czym mówię, sam skorzystałem) wciąż otwarta jest ścieżka prywaty zarobkowej (liczy się pomysł i początkowo olbrzymi nakład pracy i szczypta szczęścia, jak zawsze).

Nie dorzucaj do tematu Hiszpanii gdyż wyraźnie napisałem, że chodzi mi o polskie realia (wiadomo, że czynnik ludzki zawsze niszczy tak ładnie opisaną przeze mnie utopię - kto kazał deweloperom i spekulantom hiszpańskim aż tak przeszacować inwestycje, a co za tym idzie, zepsuć rynek? Chytry dwa razy traci. Kto kazał dawać kredyty na 628% zgromadzonych depozytów?). Jasne, że przy wolnym rynku edukacja społeczna dotycząca dbania o tegoż musi być bardzo rozwinięta, bo zaraz pojawi się banda chciwych sk********, która dobrą ideę zamieni dla mas w piekło na ziemi.

Nie szafuj też "cynizmami" i "chamstwami" bo to zwyczajnie mało kulturalnie (nie mówiąc o poprawności znaczeniowej - http://sjp.pwn.pl/lista.php?co=chamstwo ; http://sjp.pwn.pl/haslo.php?id=2449968).


Pomyliłeś dziecko z człowiekiem, który działając wedle opisanych reguł wyszedł na prostą, mało tego, wokół siebie mającego w większości ludzi o podobnych przejściach. Jasne, wszyscy mieliśmy dużo szczęścia.

A post celowo napisany był idealistycznie. Ty z kolei sprawiasz wrażenie człowieka sfrustrowanego zawiedzionymi nadziejami (jakkolwiek oceniam cię na bazie jednej wypowiedzi więc nie traktuj tego jako sądu nad twoją osobą).

Żeby nie kończyć w sposób ofensywny zadam pytanie, kto i jak ma kontrolować wysokość płac w prywatnych firmach (wszak instytucja płacy minimalnej funkcjonuje)? Kto jest zdolny do wartościowania ludzkiego wysiłku w sposób autorytatywny? Czemu właśnie on i jakie narzędzia kontroli będą trzymały pieczę nad jego działaniami? Kto będzie kontrolował kontrolujących? itp. itd.

Jako człowiek sukcesu zapewne znasz mechanizmy działania firm i ustalania płacy. Może nawet sam to robisz. napisałeś wcześniej że ten kto wartościuje ludzką pracę dysponuje niewyobrażalną władzą. Tak , zgadzam się. I właśnie na wartościowaniu ludzkiej pracy opiera się kapitalizm. Czy wolność gospodarcza nie oznacza właśnie podbijania pensji i wartości produktów, wtedy gdy można na tym zarobić. I tak w ogóle, jak można wierzyć w samoregulujący się rynek? Przecież wiadomo że nic nie może się samo z siebie napędzać i regulować, perpetuum mobile w naturze nie istnieje.

Działanie jako szef w obrębie własnej firmy to jedno, a stanowienie prawa skutecznego wobec wszystkich obywateli to zupełnie inny kaliber. Nie podoba się praca? Można szukać zamiennika. Nie podoba się prawo? Żmudny proces walki o zapisy słuszne w twoim mniemaniu, a jego zmiana i tak, w sposób bezpośredni nie należy do ciebie. Inny mechanizm i inny kaliber. Do reszty, pozwolisz odniosę się kiedy indziej bo, pardon my french, padam na pysk.

A i dzięki za piosnkę Lennona, bo wcześniej jej nie słyszałem :)