No pewnie, na wszystko można znaleźć wytłumaczenie i zinterpretować to tak aby pasowało do konkretnej wizji, jednak jest to niebywale naciągane.

Nie ma co tłumaczyć na siłę pozornych niespójności w tym filmie, bo to jednak horror. Oparty na ogromnej wiedzy z zakresu psychiatrii, ale jednak horror, a nie dramat psychiatryczny. Jest więc w tej całej układance zniszczonej psychiki bohaterki miejsce i na siły demoniczne.

Piękny opis, jednak nie do końca się z nim zgadzam. Długo nieleczona depresja może zaowocować w epizod psychotyczny. W filmie padają takie sformułowania jak "im bardziej zaprzeczasz, tym silniejszy się staję". Na tym polega depresja, na początku ignorowana może doprowadzić do takich problemów, z którymi zmagała się bohaterka. W tym również słyszenie głosów, zaniki pamięci i inne. Depresja nie może doprowadzić do schizofrenii. Schizofrenia może natomiast występować wraz z depresją.

Schizofrenia może zostać pokonana samodzielnie, ale jeśli nie była zdiagnozowana i pod kontrolą lekarza to nie sposób tego udowodnić. Jeśli byłaby pod kontrolą lekarza to uznanoby, że ustąpiła dzięki pomocy lekarza. Czyż nie? Ale niech nikt nie traktuje tej wypowiedzi jako porady medycznej, bo może doprowadzić do tragedii.
W filmie jest dużo subtelnych sygnałów pokazujących stan psychiczny bohaterki. Np. łapanie się za staw żuchwy - bolesny efekt długotrwałego napięcia powodujący kontuzje stawu, skupianie uwagi na dobijających obrazach i informacji z otoczenia, powolny rozkład psychiczny i utrata kontroli nad sobą. Świetne kino psychiatryczne.
Wątek z zamknięciem potwora w piwnicy to wg mnie oczywiste odniesienie do tego, że schizofrenia nie jest do końca uleczalna, tylko do opanowania, aż do postaci całkowicie bezobjawowej. Jak alkoholizm.
Gratuluję opisu. Trafia w sedno.

ale to jest tylko jedna intepretacja, nie ma żadnej sceny w filmie która temu dowodzi, można interpretować albo można inaczej - jak ja, że jakiś demon naprawdę istnieje wyszedł z książki i terroryzuje rodzine której już bez niego jest bardzo ciężko

Ludzie wychodzą z takich problemów sami. Bardzo, bardzo rzadko, ale zdarza się. Na szczęście.

a ja raczej uznaję, że w realiach filmowych "Babadook" istniał naprawdę i że żywił się traumą osoby, do której się doczepił (im dana osoba pogłębiała się w depresji, tym silniejszy był Babadook). Ale owszem, pozbywając się tej całej fantastycznej otoczki, to horror o obłędzie bohaterki. Niemniej jednak nie było plot twistu, który stawiałby na obłęd bohaterki, ale zakończenie z prawdziwym potworem, więc uznaję, że jednak mieli już potem "potwora w szafie" :)