Film na pewno ma swój niepowtarzalny klimat i chwyta za ludzkie sumienie wszechogarniającą biedą i rozpaczą, plus świetna muzyka. Ale jaki był sens fabuły, co wniósł Brute do tego filmu, może i wyszedł na lepszego człowieka, ale czy coś wniósł do życia tych dzieci? Może i pozbył się złego ordynatora szpitala (świetna rola z resztą Postlethwaite'a), ale na dłuższą metę przecież dalej nic to nie zmieni, bieda jak była tak i będzie, nie rozumiem też postawy pielęgniarki, non stop popadała ze skrajności w skrajność z resztą ciągle powtarzając "tutaj tak jest". Końcówki też nie łapię, dlaczego zabrał Jorgu, dziwi mnie to bardzo, jak na człowieka, który by z chęcią chciał odciąć od tego miejsca bierze sobie randomowego dzieciaka, chyba, że chciał go zabrać na grób Eleny, nie wiem. Co reżyser chciał osiągnąć, jakie wrażenie wywrzeć na widzu, współczucie? Może i się udało, ale gdzie tu morał gdzie tu sens? Od razu mówię nie podchodzę tutaj z totalną krytyką, bo film ma w sobie pewną wartość, zachęcam do komentowania, może po prostu coś mi umknęło.