Coenowie powoli wkupiają się w moje łaski. "Ladykillers" i "Bracie gdzie jesteś" nie były dla mnie niczym wyjątkowym, przełomem był "Człowiek, którego nie było", bo tu już był solidny zachwyt. "Barton Fink" może nie jest w moim przekonaniu lepszy od filmu z Thortonem, ale jest równie dobry, a więc rewelacyjny. Tutaj zachwytów też nie brakuje. Po pierwsze wyśmienita reżyseria- nagroda w Cannes. Po drugie duet Turturro - Goodman- nagroda w Cannes dla tego pierwszego, ale to w niczym nie umniejsza Goodmanowi, który stworzył najlepszą kreację jaką widziałem w jego wydaniu, zresztą nominowany był do Golden Globe. Po trzecie zdjęcia Rogera Deackinsa- jednego z wielbionych przeze mnie operatorów, tutaj doskonale pokazuje za co go sobie cenię- prawdziwa wirtuozeria! Ujęcia płonącego korytarza w hotelu, nasuwają na myśl chyba nie przypadkowo "Lśnienie" i zostają na długo w pamięci. Niestety zwrot akcji zdradził mi opis filmu z gazety, więc niespodzianki nie miałem. Pewnie trochę mi to zabawę zepsuło, ale Coenowie zadbali w tym filmie, żeby widz nawet w takim wypadku mógł doznać lekkiego szoku. Od pewnego momentu bowiem, akcja przybiera odrealniony rys, przez co nie trudno uwierzyć, że wydarzenia z "nudnego" hotelu mogły na tyle Bartona zainspirować, że stworzył dzieło życia w jedną noc;) I jeszcze ta ostatnia scena, dodająca całości odrobiny magii ukrytej w jednym kadrze.
Wszystko to składa się na film prawdziwie wspaniały- godny Złotej Palmy. Ale...bracia Coen, chociaż z filmu na film są coraz bliżej, to jeszcze mnie nie podbili. Czegoś jak dla mnie brakuje nawet tak mistrzoskiemu filmowi jak "Barotn Fink". Kto wie, może "Fargo", albo "Big Lebowski" w końcu mną zawładną? Tak czy siak to już moje drobne subiektywne odczucie. Będąc całkowicie obiektywnym, mogę film jedynie polecić, a nawet nakazać obejrzeć każdemu miłośnikowi X Muzy.
9/10