Początkowo rolę Yoshitoki Kuninobu proponowano wokaliście zespołu Dir en Grey - Kyo, który odmówił gdyż jego agent mu na to nie zezwolił.
W czasie, gdy było robione zdjęcie - chłopiec na górze nie uśmiecha się. Natomiast na zdjęciu jest uśmiechnięty.
Broń Hirono zmienia się z Browninga na Colta, po tym jak porzuca broń Mitsuko.
Usumi oddycha, gdy Shuya znajduje jej ciało w latarni.
Gdy Yukiko Kitano i Yumiko Kusaka (dziewczyny nawołujące ze wzgórza do pokoju) zostają zabite, ich ciała zmieniają pozycje między ujęciami.
Zanim Kawada pokazuje zdjęcie swoje i Keiko, możemy zobaczyć w jednym z ujęć, że przedstawia ono inną parę.
Kotano zabija jedną z uczennic za pomocą noża. Jednak wbity centralnie w czoło nóż, wyjmowany jest na drugim ujęciu zza twarzy, gdzieś na wysokości oka.
Film kręcony był na wyspie Hachijo (Japonia).
Żadni z aktorów nie używali kaskaderów.
Malowidło przedstawiające studentów, narysował sam Takeshi Kitano.
Kazuo Kiriyama - główny czarny charakter, nie wypowiada w filmie ani jednego słowa
Wbrew szeroko rozpowszechnionej pogłosce, Battle Royale nie jest filmem niedopuszczonym do rozpowszechniania w USA. Wytwórnia Toei nie udzieliła licencji na rynki Ameryki Północnej sukcesywnie odrzucając oferty kilku wywodzących się stamtąd firm.
Magazyn zawierający informacje dotyczące budowy bomby, użyty przez Shinjiego Mimure ma tytuł "Hara Hara Tokei" (dosł "Tykający Zegar"). Magazyn o takim tytule istniał naprawdę. W latach siedemdziesiątych wydawała go antyrządowa grupa Higashi Ajia Hannichi Buso Sensen (Wschodnioazjatycki Antyjapoński Zbrojny Front).
Ai Iwamura, aktorka grająca postać Mai (uśmiechającej się zwyciężczyni poprzedniej edycji BR) pojawia się w tej roli jedynie przez kilka sekund. Aktorka została jednak również użyta jako statystka w scenie "odprawy". Pojawiła się tam jako nastepujące postacie: Noriko Nakagawa, Haruka Tanizawa, Hirono Shimizu, and Izumi Kanai
W latarni, Yuko Sakaki przypadkowo otruwa Yukę Nakagawę proszkiem z butelki, na której jest napisane CKN (cyjanek potasu). 10 sekund później Yuka wymiotuje krwią, co sugeruje krwotok wewnętrzny. Cyjanek działa, odcinając powietrze komórkom, co ostatecznie może doprowadzić do innych reakcji: mdłości, ostrych bóli czy zwykłych wymiotów.
Siła ognia MAC-10 nie wynosi 950 naboi na minutę, jak podano w książce i filmie, a 1100.
Gdy film był dystrybuowany w Japonii, otrzymał kategorię R-15, co oznaczało, że osoby poniżej 15. roku życia nie mogły go oglądać. Jednak Kinji Fukasaku przemontował film, usuwając kilka brutalnych scen i tak powstała "specjalna wersja", którą mogły oglądać także osoby młodsze.
W 2004 roku w Niemczech ukazała się tzw. 'Perfect Edition' filmu, która zawierała 4 płyty DVD i płytę z soundtrackiem. Na pierwszej płycie znalazła się niepocięta wersja japońskiego dystrybutora, na drugiej niemieckiego dystrybutora, na trzeciej wersja reżyserska, a na czwartej materiały dodatkowe.
Osiem minut dodatkowych scen pojawiło się w wersji specjalnej filmu.
Film tak zachwycił Quentina Tarantino, że zadedykował reżyserowi swój film - "Kill Bill".
Polska Filharmonia Narodowa wykonała utwory do filmu skomponowane i zaaranżowane przez Masamichi Amano.