Mathieu to ustatkowany mężczyzna w średnim wieku mieszkający w małym belgijskim miasteczku. Pracuje jako archiwista w muzeum literatury, jest specjalistą od renesansowych poematów, ma żonę i przygotowującą się do zamążpójścia córkę. Pewnego wieczora, wracając do domu, potrąca samochodem zwierzę, które ucieka do lasu. Wydarzenie to nie daje mu spokoju i następnego dnia wraca ze strzelbą na miejsce wypadku, chcąc skrócić ewentualne męki zwierzęcia. W lesie znajduje rannego psa, który doprowadza go do zrujnowanego domostwa pośrodku niczego, gdzie Mathieu spotyka tajemniczą dziewczynę mówiącą w nieznanym mu języku. Blondwłose dziewczę natychmiast staje się jego obsesją, odwiedza ją każdego dnia, zaczyna wieść podwójne życie, a nawet rozważać opuszczenie swojej rodziny i ucieczkę w nieznane u boku młodej kochanki jednak sprawy komplikuje pojawienie się rodaka dziewczyny, z którym najwyraźniej coś ją łączy.

Mimo powolnego tempa akcji film ma w sobie coś przyciągającego i intrygującego, nie nudziłem się ani przez chwilę. Klimat jest tu pierwszorzędny, cały czas delikatnie tajemniczy, oniryczny, na upartego nawet surrealistyczny (zwłaszcza jedna sekwencja snu sugerująca jakoby niejednoznaczne uczucie, którym Mathieu darzy córkę - wątek ten jednak nie jest więcej poruszany). Umiejscowienie akcji późną jesienią w miasteczku otoczonym przez lasy dodaje całości cudownie melancholijnej atmosfery. Aktorzy grają poprawnie, trudno tu mówić o jakichś wiekopomnych kreacjach, ale też trudno coś komuś zarzucić. Oszczędna ścieżka dźwiękowa również dobrze komponuje się ze stonowanym obrazem.
Jedyny poważniejszy zarzut kieruję w stronę zakończenia, które pozostawiło mnie z uczuciem niedosytu. Nie twierdzę, że jest jednoznacznie złe (zwłaszcza, że nie jest jednoznaczne i jak cały film daje pewną swobodę w interpretacji), ale ostatnie 10 minut sprawia wrażenie zrobionych w pośpiechu i nie do końca przemyślanych.

Nie jest to w żadnym razie arcydzieło, ale z całą pewnością interesująca pozycja dla widzów lubiących dramaty psychologiczne bądź nietuzinkowe, zapomniane perełki europejskiej kinematografii.