Słabizna. Film wyreżyserował ten sam człowiek co, odpowiedzialny był za część drugą, która bardzo mi się podobała. Po 13 latach stworzył jednak moim zdaniem (niejako) zwieńczenie (trylogii) godne pożałowania. Mały plus za to, że przetrwała świetna muzyka z oryginalnej części i zachowano postać Herberta Westa. Poza tym mamy dość ciekawy wstęp ale w pewnym momencie filmu nie trudno odczuć, że temat na "Re-animatora" został już wyczerpany. Pomysły są wtórne ale na końcu wszystko przechodzi pewną cienką granicę, która w poprzednich częściach nie została przekroczona. Mianowicie granicę głupoty. Cieszyła mnie duża dawka abstrakcji w jedynce i dwójce, mocne przerysowanie i oczywiście klimat. Tutaj klimat został pozbawiony przez drażniące pomysły i efekty specjalne. Niektóre wątki fabularne to istna kpina, a abstrakcja jest zupełnie bezsensowna i ma za zadanie nic tylko zaszokować widza. Nie dodaje żadnego urokowi temu filmowi bo wygląda na strasznie wymuszoną. Twory "re-animatora" nie prezentują się już tak świetnie jak wcześniej, dodatkowo ich zachowanie jest iście niewytłumaczalne. Brak tutaj też czarnego humoru. Właściwie to brak tu niemal wszystkiego. Moja ocena: 2/10.