MIT Kastora i Polluksa, synów Zeusa i Ledy. Leda była żoną Tyndareusza, króla Sparty. Jedna z wersji tego mitu głosi, że Leda została uwiedziona lub zgwałcona przez Zeusa przebranego za łabędzia, tej samej nocy, kiedy dzieliła łóżko z mężem. W rezultacie wykluła się dwa jajka, z których urodziło się czworo dzieci, śmiertelne i nieśmiertelne, bo mają różnych ojców, a wśród nich Kastora i Polluksa.

Castor był śmiertelnym bratem bliźniakiem, a Pollux był nieśmiertelny. Nigdy nie walczyli i nie kochali się nawzajem. Pollux był znany ze swoich umiejętności bokserskich, a Castor jako poskramiacz koni. Bracia dążyli do poślubienia dwóch kobiet, które były już zaręczone z dwoma ich kuzynami. Doprowadziło to do rodzinnej kłótni, w wyniku której Castor został śmiertelnie ranny przez jednego z kuzynów. Zeus dał Polluxowi wybór – spędzać każdy dzień jako nieśmiertelny na Górze Olimp wśród bogów lub oddać połowę swojej nieśmiertelności bratu Kastorowi. Zdecydował się na to drugie, a bliźniacy dzielili życie i śmierć, spędzając razem dzień na Olympusie, a następnie dzień w Hadesie – półświatku