Film nie okazał się aż tak zły jak podejrzewałam, wśród gatunku animal attacks plasuje się na przeciętnym poziomie- to, co możemy uznać za niewątpliwy atut tej produkcji to węże, które nie są wykonane żadną komputerową metodą ani też z jakiegokolwiek tworzywa, są jak najbardziej rzeczywiste. Dzięki temu cały film nabiera nieco realności- kto powiedział, że faktycznie grzechotniki nie mogą się ukryć w zakamarkach ziemii i zostać spłoszone przez roboty budowlane? To, co jednak razi w tym filmie to schematyczność i mimo wszystko nuda- przez całą produkcję za wężami gania nieustraszony, nowy kapitan straży pożarnej, a towarzyszy mu zakochana w nim Mandy (pani od papierkowej roboty tejże budowy) i pojedynczy ludzie, a oczywiście w opozycji stoi Max Farrington, któremu nie pomyśli jest wstrzymanie robót i burmistrz, który nie dowierza w zabójcze węże. Mimo wszystko całość da się obejrzeć- jest to klasyczny film telewizyjny, który ma nas odprężyć i nieco odmóżdżyć i tego de facto należy oczekiwać od tej produkcji. Nie mniej mnie zabrakło w tym filmie klimatu, napięcia, a już tym bardziej chociażby nuty grozy. Aczkolwiek jak najbardziej można obejrzeć w nudne popołudnie czy wieczór (rano też może być).