Od dawna nie byłem na żadnej polskiej produkcji, po prostu życie mnie doświadczyło w tej kwestii. Stwierdziłem: "dobra, może coś drgnęło w polskiej kinematografii, plakat ładny, Przybylska też wciąż niczego sobie, sprawdzę."

Sprawdziłem. Film ma scenariusz z potencjałem, to muszę przyznać. A Przybylska, rzeczywiście figurę ma smakowitą. Ale dlaczego oni muszą ciągle tyle gadać i gadać? Czy film nie może posłużyć się samym obrazem bez statycznych dialogów choć przez chwilę? Choćby scena z dziewczyną w hotelu. Siedzą i ględzą, trwało to pewnie z 5 minut, a dłużyło się jak 15. Miałem wrażenie, że skoro już wynajęli ten pokój na cały dzień do kręcenia filmu, to chcieli nakręcić jak najwięcej materiału, bo przecież dzień zdjęciowy kosztuje krocie na złotówki.

Druga kwestia to użycie wulgaryzmów. Czy taki film, który dość wiernie (jak mniemam, nie było mnie tam) odwzorowuje realizm tamtych czasów, musi pokazywać prostactwo językowe tak dobitnie? Ilość "ku.ew" i "chu.ów" musi się zgadzać? Moim zdaniem wystarczy nam tego na co dzień, a do takiego słodko-gorzkiego filmu nie do końca obrana konwencja pasuje.