Choć nie uważam aby to była rewelacja, jak wiele osób tu komentuje. Dobrych polskich filmów nie kręci się od 1993 roku.
Historia o tym jak jakiś nieogarnięty człowiek z "reklamy" ma problemy i nie wie co z tym zrobić. Najpierw uważał się za geniusza, potem zgubił dokumenty (żenująca scena jak krzyczy w domu), a potem już tylko co raz bardziej pakuje się w kłopoty. I trafnie skomentował to Bogusław Linda a raczej postać przez niego grana: "No i ch*j, że robisz w reklamie?".
Aktorstwo marne. Zwłaszcza głównego bohatera filmu. Wyróżniali się tylko Linda i Fronczewski. W takiej roli Fronczewskiego jeszcze nie widziałem. Natomiast Linda za wiele w tym filmie nie pokazał, ale i tak wypadł dobrze. Reszta aktorów żenująca. Jak też wiele scen, które miały być śmieszne a były wprost głupie.
Najbardziej rzucająca się w oczy była scena nagrana na kasecie. Dramatyzm w tej scenie trzeba przyznać, że się udał autorom tego filmu. A przecież wiele jest takich Rosjanek czy dziewczyn ze wschodu, które przyjeżdżają do Polski i oczekują, że będą miały lepsze życie (np. możliwość zagrania w filmie, tak jak w tym przypadku, czy dobra praca) a potem są torturowane czy zostają prostytutkami.
Jedna z najgłupszych scen w filmie to z tym przebierańcem z kolcami na twarzy pod koniec filmu, którego grał Marco Ghia (ten z Polonii 1). Chyba reżyser chciał coś zrobić jak w amerykańskich filmach, ale wyszło to prześmiewczo głupio. Nie będę tego nawet komentował.
Film można obejrzeć. Oceniam na 5/10. Jednak niczym wielkim nie wyróżnia się on z filmów kręconych przez ostatnie 15 lat. Marne aktostwo, nadęta akcja i jeszcze ten cholerny product placement (w tym przypadku telefony sieci komórkowe Idea, już nieistniejącej a to jeszcze bardziej irytuje podczas oglądania).