Wiele jest głosów i argumentów za i przeciw dostępowi do broni. Jedni twierdzą, że wzrasta
poczucie zagrożenia, a inni, że wzrasta poczucie bezpieczeństwa. Problem w tym, że w USA
wcale nie o to chodzi. Chodzi o pieniądze ze sprzedaży broni. Dlatego stosuje się tam nachalną
propagandę na temat powszechnego dostępu do broni, jako gwarancji, że każdy obywatel będzie
w stanie sam się obronić. Nikogo nie obchodzi, czy tak jest naprawdę. Chodzi o zyski. Ci, którzy
tak gorliwie opowiadają się za ograniczeniem dostępu do broni w USA, często budują na tym
polityczne poparcie. Może naprawdę w to wierzą, a może cynicznie wykorzystują różne tragedie,
żeby otrzymać więcej głosów w wyborach albo funduszy na swoją działalność. Czytałem, że w
Kanadzie przepisy odnośnie posiadania broni są bardziej restrykcyjne, a większość przestępstw
z użyciem broni palnej jest spowodowana tym, że większość tej broni jest szmuglowana z USA,
co przy słabej kontroli granicy Kanady z USA nie jest problemem. W krajach, gdzie dostęp do
broni palnej jest mniejszy, ludzie, którym coś odbija, wezmą kij baseballowy, siekierę, nóż czy
coś w tym stylu. W USA w takiej sytuacji ktoś może wziąć broń palną. Z drugiej strony potencjalny
przestępca rzeczywiście się zastanowi, czy warto ryzykować. Ja osobiście wolałbym żyć w kraju z
małym dostępem do broni palnej i niską przestępczością, która zawsze jest niższa w krajach,
gdzie panuje dobrobyt. Właściwie zwolennicy i przeciwnicy powszechnego dostępu do broni
stosują podobną retorykę. Po masakrze w Columbine przeciwnicy od razu grzmieli, że to
wszystko przez tak łatwy dostęp do broni. Zwolennicy twierdzili, że z powodu jednego incydentu
nie ma powodu robić takiego szumu. Co się działo, jeśli miało miejsce przestępstwo i
zastrzelona ofiara nie miała broni palnej? Obie strony używały tych samych argumentów, ale w
drugą stronę. Sam film uważam za dobry, ale bez fajerwerków. Można było wyciągnąć z tej historii
znacznie więcej.