Długo zabierałem się za ten film, bo jakby nie patrzeć 3 godziny melodramatu mogą zmęczyć (no chyba, że jest to Przeminęło z wiatrem wtedy nawet 4 godziny to za mało!). Stylu Leana też nie znałem, więc nie miałem zielonego pojęcia czego się spodziewać. Jestem absolutnie zauroczony tym co zobaczyłem. Robert Mitchum do tej pory kojarzył mi się z zupełnie innego typu rolami, ale jako nauczyciel o złotym sercu w pełni mnie przekonał. Sarah Miles dała swojej postaci nieograniczone pokłady delikatności i uroku. Moim zdaniem to ona miała najcięższą rolę, gdyż od niej zależało czy główna bohaterka będzie widza irytować, czy też obudzi w nim chociażby krztynę współczucia dla jej postaci.
W paru momentach widać mistrzowską rękę reżysera, kilka scen za robi naprawdę duże wrażenie za pomocą subtelnie dopasowanego oświetlenia i świetnej pracy kamery. Zdjęcia i scenografia doskonale uzupełniają całą historię. Co można by tu powiedzieć bez psucia fabuły? Szkoda, że takich filmów w zasadzie już się nie robi.