Polecałem przed chwilką ten obraz komuś, pozwolę moją notkę sobie tutaj wkleić gdyż to właśnie uważam za największy problem w odbiorze tego filmu przez tutejszych użytkowników - zbytnie porównywanie postaci filmowej Camino do prawdziwej Aleksji.

"dramat obyczajowy, ale momentami, przy wizjach sennych tytułowej Camino, zawiera sceny rodem z rasowego horroru. Tylko jedna uwaga - film jest zapowiadany jako opowieść na "faktach autentycznych". Należy podejść do tego z dystansem, najlepiej o tym zapomnieć, w przeciwnym razie pozostanie pewien niesmak. Film jest bowiem nakręcony (już nie wspominam o poważnej nadinterpretacji faktów) w duchu kina rozrywkowego, nie przystoiło by to tak poważnej historii. Ja więc podszedłem do tego tak: historia prawdziwej Aleksji była dla twórców inspiracją. Zadali sobie pytanie co może czuć tak cierpiący młody człowiek, czy zastanawia się dlaczego to jego spotkało, czy zdaje sobie sprawę z pojęcia śmierci, czy nadal ma swoje marzenia - to był punk wyjścia. Tytułowa Camino to więc nie Aleksja, Camino to Camino, zwyczajna dziewczynka która mogłaby być kimkolwiek i żyć gdziekolwiek. Niczym nie różni się od swoich rówieśników, lubi się bawić, tańczyć, jeść słodycze. Jeżeli od początku polubimy taką właśnie uśmiechniętą Camino, zainteresuje nas jej właśnie historia i damy się jej porwać, przeżyjemy coś pięknego. Ja porwać się dałem, również minimum dziewiąteczka:)"