Ja nie wierze w miłość ludzi tak mocno uzależnionych. Tu nie ma na to miejsca ani czasu, kazdy dba tylko o swoją dupe by mieć na ćpanie i jeden drugiego nie wspiera, tak mi się wydaję. Takie filmy to wg. mnie bajeczki piękne ale nierealne.

Na przykład wzajemna fascynacja. Kiedy Candy i Dan się poznają to oboje są jakoś tam związani ze sztuką (on próbuje swoich sił jako pisarz a ona maluje), więc można powiedzieć, że sztuka ich do siebie zbliżyła. Kiedy ich poznajemy to nie są jeszcze uzależnieni, młodzi, zauroczeni w sobie. Później w miarę z rozwojem nałogu jedynie ,,wypalali'' się nawzajem, nie wiem może były w nich jakieś resztki miłości, ale ich życie razem było tylko iluzją a oni byli uzależnieni i nie byli w stanie już razem funkcjonować, dlatego finalnie ich związek się kończy, bo razem mogli się tylko staczać...