Dokładnie tak, tak mi się wydaje. Tak ją kochał, że przez to co się stało, przez jej szaleństwo, śmierć Caspra zrozumiał jak wiele złego robi i postanowił ocalić Candy, którą kochał. Zresztą, jak się całowali przypomniała mu się karuzela z początku filmu, czyli przy niej wszystko cofało się do początku... budując swoją miłość budowali uzależnienie, później ich miłość polegała już tylko na tym i stała się wspólnym nałogiem.. tak mi się wydaje. A może zrobił to dla swojego dobra? Żeby ocalić siebie? Nie wiem.

no patrz jaka/i jestes spostrzegawcza/y, zapomnialam o wspomnieniach karuzeli, a to rzeczywiscie moze byc odniesienie do tego ze znowu bedzie po kolei tak samo, albo ze z nia jest jak w "karuzeli" szalenczo, ale potem juz sie robi nieprzyjemnie

Wiesz, moim zdaniem zakończenie, chociaż oznacza koniec związku, to tak naprawdę jest triumfem miłości. On czekał na nią, tęsknił, był nieszczęśliwy... A później zobaczył ją, piękną, zdrową i nie chciał znowu rujnować jej życia. Gdyby z nią został, zrobiłby to dla siebie, żeby być szczęśliwy, bo przy niej było mu dobrze. Ale "odrzucił" ją, bo ją kochał. I nie chciał dla niej tego wszystkiego, co oznaczał ich związek. Na początku Dan jako "narrator" mówi: "Nie chciałem zrujnować jej życia. Chciałem tylko urozmaicić swoje." Ale robiąc to, niszczył ją. Nie chciał tego, ale to się działo. Zbyt dobrze się w tym nałogu rozumieli, żeby któreś mogło drugie przed nim ochronić. Zbudowali swoją miłość na wzajemnym uzależnieniu od siebie i na niejako wspólnym uzależnieniu od narkotyków. Kochali się i szkodzili sobie nawzajem. Możliwe, że jedynym sposobem na to, żeby nie wrócić do nałogu, było niewracanie do siebie.

Kurczę, trudne, ale piękne przesłanie.