Fakt - jeśli ktoś oczekuje akcji w tym filmie może na nim zasnąć. Ja osobiście nie wymagam tego od filmów, dla mnie bardziej liczy się przesłanie, gra aktorska i całokształt. W 'Candy' ujęły mnie relacje tych dwoje na etapie chęci brania, przyzwyczajenia i uzależnienia od narkotyków.Na początku pokazany jest wszechogarniający ich stan zakochania i wspomagający go stan odurzenia narkotykowego. Potem przejście do szarej rzeczywistości w której pojawiają się nowe spory a przyczyną tego jest coraz większe uzależnienie, z czasem chęć rzucenia dragów.A na końcu cierpienie spowodowane niemożnością zrobienia czegokolwiek by polepszyć stan ich związku ze względu na wyniszczenie przez narkotyki, zmarnowane życie, zdrowie psychiczne . Ogólnie jest to film z serii 'Jak bardzo narkotyki mogą zniszczyć życie ludzi'. Nie jest to dla mnie nowością , filmów o takim temacie oglądałam wiele lecz za całokształt znalazł się on na liście moich ulubionych.

Przecież nikt oglądając tego typu film nie spodziewa się wartkiej akcji. A co do filmu to pomimo tego że naprawdę lubię tematykę narkomanii to spodziewałem się czegoś lepszego;/ Również ciągnął mi się potwornie i prawdę mówiąc to czekałem aż się skończy;/ Wszystko co napisałaś w swoim komentarzu to prawda, gra aktorów świetna i nieźle pokazany nałóg. Coś jednak nie do końca mnie przekonało;/ Film mi się podobał ale nie zachwycił,osobiście wolę dzieci z dworca zoo,więcej brudu,syfu i jakoś bardziej przekonująco. Ale to tylko moje zdanie;D

Dzieci z dworca zoo polecam, ale książkę, Film jest tak marny w porównaniu do książki, że szkoda gadać... książkę czytałam już kilka razy a film zmęczyłam raz.
Co do Candy- mnie poruszył bardzo. Płakałam jak głupia przez chyba 1/3 filmu. Ale trzeba chcieć się wkręcić w klimat, żeby go poczuć...

Zgadzam się,ale tylko po części;D Książka rzeczywiście była lepsza od filmu. Jednak wciąż uważam "dzieci... " za jeden z najlepszych filmów o narkomanii.

"My dzieci..." najlepsza książka o narkomanii, film jak dla mnie tragiczny. Candy obejrzałam, z racji tematu narkotyków. Również przewijałam, kilka momentów niezłych. Powiem tak, coraz więcej ludzi ocenia filmy o tej tematyce, patrząc na Requiem. Tak, jestem fanką requiem. Ale jest różnica, gdyż tam jest dość szybka i zmienna akcja, a to film przede wszystkim o miłości właśnie na tle narkotyków. Po glębszym zastanowieniu, uznaję iż to dobry film.

Uwielbiam takie filmy - nudne, ciągnące się i przepełnione dramatyzmem. Lubię filmy o życiu oraz melodramaty, które nie cieszą się powodzeniem wśród "znawców". Więc proszę nie wmawiać mi, że oczekiwałam czegoś innego od filmu, bo nie oczekiwałam niczego. A jednak się nudziłam. Z całą pewnością "Przetrwać w Nowym Jorku" jest lepszym filmem i - jak dla mnie - najlepszym w "tej serii". I nie, nie widziałam Requiem dla snu.

będę kolejnym głosem opozycji :]
przede wszystkim Candy porusza temat, w którym - moim zdaniem- zawsze będzie coś do dodania. o narkomanii można mówić na tak wiele sposobów, patrzeć z tak różnych punktów widzenia, że jeśli będą się za niego brać uzdolnieni twórcy (pisarze, scenografowie, reżyserzy, itp itd), ma szansę Nigdy się nie wyczerpać.
Bohaterowie filmu narkotyzują się nie tylko prochami, ale też ... miłością. Czy ten temat też jest już wyczerpany? hm, na to pytanie chyba kazdy przecząco pokręci głową.
fakt, Candy chwilami ociera się o zdania już wypowiedziane. i o sprawy, które ze względu na swoją powszechność stały się nudne i już nie szokują. ale ! ale.. historia opowiadana jest tak lekko, subtelnie, że jeśli tylko pozwolimy się jej porwać, wciągnie nas w prostą fabułę- paradoksalnie pełną komplikacji i paradoksów.
jakkolwiek banalnie to nie zabrzmi, film Candy należy oglądać nie tylko oczami, ale też sercem.

także tego.. ;)