Rzecz dzieje się na carskim dworze jednego z państw wschodnich. Stary car leży na łożu śmierci. Carewicz powinien się ożenić, by po objęciu tronu kontynuować dynastię. Ale carewicz, młodzieniec wrażliwy i nieśmiały, czuje wstręt do kobiet. Kiedy jednak poznaje Sonię, młodą aktorkę, przełamuje początkową niechęć do niej. Sonia bowiem jest w gruncie rzeczy uczciwą dziewczyną, którą niegodziwcy starają się wykorzystać i nią frymarczyć. Oboje postanawiają udawać przed światem, że są kochankami, w rzeczywistości zaś łączy ich głęboka, czysta przyjaźń. Ta przyjaźń zamienia się jednak stopniowo w zwykłą ludzką miłość. I Sonia, i carewicz kochają naprawdę po raz pierwszy. Dziewczyna ma ogromny wpływ na młodego następcę tronu, który zmienia się nie do poznania. Współczuje biednym i uciskanym, mierzi go dworskie zakłamanie, intrygi i etykieta, nie chce przejąć rządów w państwie, postanawia żyć z Sonią jako swą żoną . . . Zaniepokojeni dygnitarze dworscy podstępem i groźbami wymuszają na Soni odejście od carewicza, który powinien "dla dobra narodu" zasiąść na tronie i się ożenić. Tymczasem stary car umiera bardzo oboje cierpią, lecz "z bólu tego przyjmiemy chrzest . . . Byliśmy szczęśliwi . . . Wyjdź do tłumu, nie lękaj się nas, bo ja jestem pomiędzy nimi i czekam na Ciebie ! . . . Kochaj mnie w duszy tłumu, bo Twoja Sonia to dusza tego tłumu !" - taka jest treść sztuki Zapolskiej, pierwowzoru filmu. Sam film reklamowano słowami: "Intrygi dworskie, zamach rewolucjonistów w podziemiach pałacowych, handlarze żywym towarem, bal dworski z powodu cudownego ocalenia cara Aleksandra III, tłumy i balet wprowadzają widza w zachwyt".
Źródło: filmpolski.pl
MOŻE KTOŚ WIDZIAŁ TEN FILM ?!