Polecam ten film, ponieważ jest wspaniałą formą przekazu tematu bardzo trudnego. Tematu, który opiera się na zaufaniu, wybaczeniu i ponownemu daniu szansy, człowiekowi, który postąpił według otaczających go norm społecznych źle i jest uważany za potwora. Film pokazuje, że nawet w moralnym potworze, kryje się człowiek, który chce kochać, być kochanym i żyć wraz z społeczeństwem, według jego norm, lecz ludzie są nieustępliwi, nieempatyczni, zamknięci, konserwatywni, lękliwi i nie pozwalają zacząć temu człowiekowi nowego, dobrego życia. Nie życzą sobie jego przeszłości, która tak naprawdę jest iluzją między nimi. Film pełen trwogi, skłaniający do myślenia, opowiadający o etapach resocjalizacji, które spotykamy w naszym życiu codziennym. Polecam film, każdemu, kto ma problem z przebaczeniem, z oderwaniem się od traumatycznych wydarzeń z przeszłości. Każdy znajdzie w tym filmie cząstkę siebie, z którą się utożsami i ją z tego filmu wyniesie do swojego życia i będzie szedł z nią w kieszeni przez swoją, prywatną drogę.