Chung Kuo - Cina

"Chung Kuo" w języku chińskim oznacza "Państwo środka". Ten blisko 4-godzinny dokument nakręcony przez Michelangelo Antonioniego pomiędzy "Zabriskie point" a "Zawód: Reporter" przedstawia oblicza ludzkiego życia w Chinach podczas teoretycznie trwającej jeszcze Wielkiej Rewolucji Kulturalnej. Mimo, iż rząd ChRL przez długie lata wyznawał"Chung Kuo" w języku chińskim oznacza "Państwo środka". Ten blisko 4-godzinny dokument nakręcony przez Michelangelo Antonioniego pomiędzy "Zabriskie point" a "Zawód: Reporter" przedstawia oblicza ludzkiego życia w Chinach podczas teoretycznie trwającej jeszcze Wielkiej Rewolucji Kulturalnej. Mimo, iż rząd ChRL przez długie lata wyznawał politykę "zamkniętych drzwi", to właśnie od nich Antonioni otrzymał zaproszenie na przyjazd. Przekonani o tym, że reżyser o lewackich poglądach barwnie zobrazuje owoce rewolucji, wybrali właśnie jego. Film zachodniego reżysera miał "obiektywnym" okiem ukazać zachodowi ekonomiczne dokonania komunistów oraz ich niezwykle rozwinięty przemysł. Na taśmie filmowej pomniejszyły się one jednak do rangi chłopskiej pomysłowości... Umberto Eco opisał kiedyś pewną sytuację z planu. W pewnym momencie Chińczycy towarzyszący Antonioniemu powiedzieli z dumą, że ich rafinerię wybudowano od samych podstaw z resztek starych materiałów. Była to więc zwykła, skromna budowla, ale powstała ona wyłącznie dzięki pracy i sile zwykłych, skromnych ludzi - w filmie fenomen ten urósł niemalże do rangi cudu. Komunistom to jednak było nie w smak. W obrazie Antonioniego widzieli jedynie przepaść, której wciąż nie mogli pokonać, gdyż zachodni przemysł nieustannie wywierał swój nacisk. I któż mógł być temu winny jak nie Antonioni? Oczywiście takie było oficjalne stanowisko rządu w tej sprawie. Szybko rozpoczęłą się akcja przeciwko reżyserowi - na ulicach pojawiły się plakaty przedstawiające Antonioniego na tle swastyki, pisano i mówiono, że "stworzył dzieło antyrewolucyjne, antykomunistyczne i przede wszystkim antychińskie" a sam, jako "antychiński clown" należy do bandy imperialistów. W ciągu jednego dnia ówczesne władze ChRL zadbały by Michelangelo Antonioni stał się w Chinach wrogiem publicznym nr 1. Blisko miliard obywateli zostało proszonych o oficjalne poskarżenie się i skrytykowanie filmu, którego nigdy nie widzieli oraz człowieka, o którym nigdy nawet nie słyszeli... więcej