Ten film jest doskonałym przykładem, dlaczego na morzu musi być kara śmierci. Kiedy jej brakuje, zaczyna się podważać decyzje kapitana i zaczyna się organizować jakieś demokratyczne idiotyzmy.
Scena, w której kapitan wydaje rozkaz, a podwładni rozpoczynają dyskusję i wszyscy zaczynają słuchać co ma do powiedzenia przypadkowo zabrane na statek babsko, jest nie tyle śmieszna, co żałosna.
Przecież kobiety mają prawo głosu właściwie dopiero od niedawna. Ta "nowoczesność" nie dotarła nawet jeszcze pod wszystkie strzechy i w wojsku już kobiety są, ale tam pierwszeństwo przed płcią ma stopień.
Podczas drugiej wojny światowej, na okręcie który pełni służbę największym zagrożeniem zaraz po pociskach wroga jest bunt. Każdy, nawet najmniejszy przejaw nieposłuszeństwa karany jest śmiercią. Nie dlatego, żeby kapitan był bestią i sadystą, ale dlatego że jest odpowiedzialnym człowiekiem, na którego barkach spoczywa życie wszystkich członków załogi.


W wojsku rozkaz wydaje się raz i jesli trzeba go podwładnemu powtórzyć, to znaczy że można go już kopnąć solidnie w zyć. Trzecie powtórzenie może już przybrać postać przystawionej do skroni lufy.

II wojna światowa, baba na okręcie spaceruje jak turysta, przyłapują ją w kabinie kapitana i jeszcze wdaje się w pyskówki. Nareszcie rozumiem dlaczego ktoś zaliczył ten film do SCI FI