Do Krakowa przyjeżdża Józef Wenda (Mariusz Dmochowski), sześćdziesięcioletni rencista, były budowniczy i pracownik Nowej Huty. Od lat mieszka w Szczecinie z drugą żoną. Zatrzymuje się u syna Henryka (Jarosław Kopaczewski), mieszkającego wraz z rodziną w mieszkaniu pozostawionym przez ojca. Pomimo kurtuazyjnych stosunków nie potrafią znaleźć wspólnego języka. Odbywa się jubileusz trzydziestolecia spustu surówki z pierwszego wielkiego pieca. Wśród zaproszonych weteranów jest i Józef, lecz okazuje się, że pominięto go przy wręczaniu honorowych odznaczeń. Wieczorem spotyka się w domu z Henrykiem i jego kolegami - robotnikami. Zarzucają oni weteranowi, że jego pokolenie nie potrafiło wykorzystać szansy, jaką dawał wielki proces uprzemysłowienia i awansu. Jednak dyskusja powoduje rozładowanie napięć między ojcem i synem, i stwarza możliwość porozumienia.