Wiktor jest pisarzem, który napisał kilka książek, ale nie zdobył sławy. Ma problemy z żoną, przestał rozumieć się z synem. Pewnego dnia po śmierci przyjaciela-pisarza, dowiaduje się od jego żony, że zmarły prosił go o dokończenie jego powieści. Wiktor przystępuje do pisania. Praca nad książką zmienia jego życie, postanawia porozumieć się z rodziną.

Wiktor Wiarecki jest drugorzędnym pisarzem. Kilka dni po pogrzebie przyjaciela, wybitnego pisarza Stefana Przewłockiego, odwiedza wdowę po literacie. Kobieta przekazuje Wiktorowi materiały do ostatniej powieści zmarłego. Przewłocki zadanie opublikowania książki powierzył Wiktorowi. Rzecz jest autobiograficzna. Dotyczy ostatnich miesięcy II wojny światowej. Przewłocki był wówczas żołnierzem AK. Część jego towarzyszy broni zdecydowała się kontynuować walkę, tym razem przeciw komunistom. Inni, wśród nich Przewłocki, chcieli wyjść z konspiracji.