Take me to the magic of the moment
On a glory night
Where the children of tomorrow dream away
in the wind of change...

nie mogłem się powstrzymać od tego fragmentu, bo to kultowy numer i dotyczy tego wiatru zmian...a o tym właśnie jest ten film!

z duża uwagą przeczytalem komentarz mojego przedmówcy na temat tego filmu i z większością argumentów sie zgadzam. Film choć nie powola, jest w jakimś sensie wzorcowy. Nie chce się skupiać ani na jego walorach techniczno-artystycznch ani żadnych innych. Mnie interesują czasy, w jakich film powstał. Czasy których - przyznajmy się - nie rozumiemy. Dla współczenego geja, to coś jak epoka jurajska.
Rzadko zdarza się, przynajmniej mi, oglądać filmy o podobnej tematyce osadzone w latach 80tych czy jeszcze wcześniej. Wyjątkiem jest może "Obywatel Milk", ale to obraz współczesny, więc zupełnie inny jest jego odbiór.
Gdy "Coming Out" powstał, ja byłem w zasadzie gówniarzem. Nie wiem jak wy, ale czasem zastanawiam się, jakby to było "być" w tamtych czasach, co bym robił, jakbym się zachowywał itd itd.
Czy rozumiem bohetarów filmu? Tak, w zasadzie, każdego z nich z osobna rozumiem doskonale. Bo choć czasy się zmieniły - może w Polsce jeszcze nie do końca - problemy z własną tożsamością seksualną, czy więcej SAMOTNOŚCIĄ, są uniwersalne i chyba ponad pokoleniowe. Ten film jest ważny przede wszystkim ze względu na wartości historyczne. Ukazuje świat, który już nie istnieje, ale o którym nie można zapominać, bo to część zbiorowej tożsamości. Wybaczam wszystkie błedy popełnione przy tym filmie, ale jednoczesnie chylę czoła przed twórcami, za samą odwagę podjęcia tematu, w tak trudnych czasach. Podejrzewam, że wtedy, niejdnemu gejowi, ten film pomógł przetrwać osobiste dramaty.
I ogromnie żałuję, że w Polsce, mimo tylu lat tzw. wolności, nie doczekaliśmy się żadnego filmu, przynajmniej na takim poziome jak ten. I chociażby za to, daję "Coming Out" - 8/10.