Konstrukcja filmu podobna jest do "Contratiempo"; to samo wydarzenie opowiadane przez kilka osob, w kilku wersjach, aby w koncu przedstawić prawdziwy przebieg wypadkow. Ponad rozbudzone zaciekawienie splotem zagadkowych okolicznosci, z biegiem akcji, zaczyna przebijac sie lęk, gdy, gdzies z mroku wypełza, szczerząc złowieszczo kły, autorytarny reżim, wikłając zwykłych ludzi i destrukcyjnie plącząc ich losy. Osobiscie zachwycil mnie Miki Esparbe, ale pozostałe kreacje tez nie pozostawiaja wiele do zyczenia.