Bożonarodzeniowy klasyk: uroczo naiwny i wysoce pokrzepiający, ale niepozbawiony przy tym humoru i wyczucia, które to cechy wciąż skutecznie chronią go przed posądzeniami o kicz. Mi osobiście "Cud" bardzo przywodził na myśl dzieła Franka Capry, w których to szlachetność i wiara w ludzką dobroć naprawdę uchodzić mogą za cnoty, a nie jedynie czcze mrzonki. Szkielet fabularny jest wysoce baśniowy, jednak bez trudu kupujemy tę konwencję, wręcz chcemy w nią wierzyć. Na półtorej godziny zanurzamy się w innym, skrajnie wyidealizowanym świecie. Czy Święty Mikołaj istnieje? Odwieczny cynik podpowiada, że nie, jednak na czas seansu prawa przefiltrowanego przez zgorzkniałość rozumowania zostają zawieszone. Raz w roku można.