Przewrażliwienie i skupienie rodziców na własnych dzieciach i ich problemach pokazane jest tu realnie i trafnymi obserwacjami.
Samotność wszystkich dzieciaków i jakość kontaktów wzajemnych i z rodzicami dzięki budowie filmu naświetla problemy z wielu stron i nie wychodzi z tego tylko nachalny hurra optymizm.
Stonowane postacie ojca i nauczycieli ciągną film do góry i przypominają o cichej i mądrej potrzebie mistrza i specjalizacji na pewnym etapie życia.
Nauka domowa jest tu czymś normalnym nie ma propagandy pro ani anty,,,
A w końcu spraw ścisłych młodego uczy mama ("prawie")rysownik bez magistra a nie fizyk jądrowy czy "inżynier rakiet kosmicznych".
Rodzina z filmu daje radę bo ta prywatna szkoła reprezentuje jakieś wartości i dobro ucznia i "KTO z niego wyrośnie?"
nie jest tylko sloganem wpisanym w podstawę programową a czymś widocznym w codziennej pracy.
Dyrektor jest kimś kto się zna choć trochę na uczniach a sama szkoła nie jest tylko molochem do formatowania charakaterów.
Są tu spięcia i pewne rzeczy pod powierzchnią cały czas sie toczą ale całość powoli idzie w dobrym kierunku.
Świetnie dobrana obsada nie szarżuje i nie ma gwiazdorstwa a Julia Roberts wskazująca na pewne znaki(stop spiolerom,,,,,) i kolory o Owen Wilson który jest wyciszony to właściwie smaczki.
Mając wsparcie w szkole i choćby i podstawową współpracę ze strony dzieci(mądrze chowanych i prowadzonych) da się przejść przez trudne momenty i zakręty w życiu.
Amerykanie podbili ten kontynent współpracą, współdziałaniem i hartem ducha. Lubią do tego wracać i te umiejętności są dla nich ważne. Nie powinno dziwić że także w szkole będą te cechy wspierać i nagradzać a w filmach i literaturze promować.