Nie rozumie wysokiej oceny dla tego filmu. Oprócz generalnego przesłania które czuć w powietrzu cały film jest spłycony, wszystkie emocje są dość powierzchowne i generalnie mi nie on nie przypadł do gustu. Wiele irracjonalnych momentów, wiele zabiegów twórczych ale z tego kogla mogla dostajesz co najwyżej tęczowej salmonelli.

Po pierwsze obsada głównego autora największa pomyłka i największy mankament który kładzie się cieniem na całym filmie. Sztywna grana na wyrost postać. Aktor po prostu nie dźwignął gry na co mógł wpłynąć jego dość zawansowany wiek. 25 latek grający 17 latka to dość ciężkie zadanie któremu raczej nie podołał.

Po drugie film to połączenie disneyowskiej produkcji z dość typowym ciężkim społecznym kinem ze Skandynawii. Wszystko fajnie i ogląda się nieźle ale generalnie film nie jest skierowany do widza powyżej 18 lat. Jakby go obejrzał mając lat 17 pewnie bym stwierdził że jest naprawdę dobry film. Ale wraz z wiekiem i nabytym życiowym doświadczeniem oraz także tym filmowym film nie specjalnie się wyróżnia na tle innych produkcji gdzie docelowym widzem jest nastoletni widz.

Na plus? Na pewno muzyka, lubię podobne klimaty więc fajna sprawa. Fajnie skomponowali wydarzenia z roku 89 na tle zwyczajnie dorastającej młodzieży. Zdjęcia oraz gra aktorska Idy Elise Broch również są plusami tego filmu.

Ogólnie film dla nastoletniego widza, film niby ba być bardzo emocjonalny i oglądający niby wręcz tonie w tych emocjach ale na końcu kończy się raczej wylądowaniem na mieliźnie.